insan sevmemek

bence mantıklı.

prensip

sevmeyi seviyorum ben ya

ben insan değilim beni sevebilirsiniz

sevmiyorum hatta bu dünyadaki herkes ölse bir ben kalsam üzülmem

Bu duruma ilişkin bir anımı anlatacağım birazdan, isteyen okumasın. Kuzenimin bizde olduğu günlerden bir gün yine, bizim alt komşu da kuzenimin tanıdığı. Kuzenim de onlara gitmişti 1-2 saatliğine. Benim neden gitmediğimi sormuşlar haliyle komşu olduğumuz için. Kuzenim ne dese beğenirsiniz. "O insan sevmiyor, böyle ortamlara girmez." Duyunca şoka girmiştim. Hadi böyle bir rezillik yaptın, bari anlatma da kızdırma abv... Böyle bir anı işte. Neden yazdım bilmiyorum, canım istedi. Her şeyin altında da bir sebep aramaya gerek yok...

ince düşünceli insanları çok seviyorum ama genelde en derinden onlar üzüyor, düşüncesiz insanların da zaten direkt varlığı üzüyor, en iyisi insan sevmemek

Bi insanla vakit geçirmektense hayvanla vakit geçirmek beni daha mutlu ediyor, üzme gibi bir durumları olmuyor. O yüzden şöyle bir baktığımda ben de insan sevmiyor olabilirim sevdiğimi çok güzel severim o ayrı

Evet sevmiyorum. Az insan çok huzur kesinlikle. Çok insan baş ağrısından başka bir şey değil.

Yaradılanı sevemiyorum yaradandan ötürü artık.. beni siz delirttiniz..

İnsanları seviyorum aslında, insanlığı sevemiyorum ben. İnsanlarla iletişim halinde olmak, yardımlaşmak falan bana çok iyi geliyor. İnsanların huylarıyla benim sorunum. Bencillikleri, egoları, dedikoduları.. İyi insanlar gerçekten tek tük kaldı.

kafanızı çevirip bi etrafınıza bakın. nesini seveceğim ben bunların?

çok doğru bir karar. insan zarardır

Çoğunluğundan tiksiniyorum ama yapacak bşi yok.

en iki uçta koşturduğum özelliğimdir. dışarıdan hep çatık kaşlı, nemrut, itici kişiyimdir; muhabbet denk geldikten sonra da dünyanın en cana yakın, samimi, sevgi yumağıyım ama asla insanlardan haz etmiyorum. iletişim konusunda üst düzey bir auram olduğuna inanıyorum ama kimseyle muhatap olmamak öncelik tercihimdir, bunun çelişkili tarafı da yeni insan tanımaktan, yeni hikayeler öğrenmekten haz da alıyorum. alo sözlük? ben bu topluma ayak uyduramıyorum galiba.

başlık nick uyumu.

Bu durum mizantropistlik seviyesinde değil ise bir nebze kabul edilebilir tarafının olduğunu düşünüyorum. Sonuçta herkes herkesi sevecek diye bir şey yok. Zaten her türlü insanı seviyorsak bizde bir sorun vardır demektir. Ama her türlü insandan nefret edecek seviyede olmak yani mizantropist bir yapıya sahip olmak bana aşırı geliyor. Belki de hümanist bir yapıya sahip olduğum için böyle düşünüyorumdur, bilmiyorum. Sonuçta nefret çok güçlü bir duygu ve bu duyguyu her insana karşı beslemek bana pek normal gelmiyor. (bkz: Bu bana biraz abartılı geldi) (bkz: lanet olsun içimdeki insan sevgisine)

Biri benden mi bahsediyor..

bana insanlar git gide daha samimiyetsiz gelmeye başladı. bu durumda beni yalnızlığa itiyor. insan sevmemek mi yoksa başka bir şey mi bilmiyorum ama yeni kişilerle tanışıp muhabbeti ilerletmek pek istemiyorum. bu yıl okulda kendimi iyice yalnızlığa ittim zaten. kimseyle konuşmuyorum. derslere tek başıma giriyorum. aralarda da kitap okuyor yada müzik dinliyorum. aslında yalnızlığı seviyorum ama son zamanlarda bu durum biraz dokunmaya başladı sanırım. depresyona girmeden önce samimiyetini bildiğim arkadaşlarımla en acilinden bir buluşma ayarlamam lazım